منبع شناخت چوب ( دکتر نوشین طغرایی )
نمونه برداری با عزیمت به محل استقرار گونه چوبی (درخت، درختچه یا بوته چوبی) همان گونه که از پیش برنامه ریزی شده است و با برنامه ریزی و هماهنگی با مجریان طرحهای جنگلداری در هنگام بهره برداری انجام می گردد.
حضور خود محقق در هنگام نمونه برداری جهت اطمینان از پیشرفت کارها بطور صحیح، ضروری است.
بهتر است که حتی المقدور در فصل رویش گیاهی که گیاهان دارای برگ و گل و یا میوه هستند،
اقدام به نمونه برداری شود تا با ارسال این اندام ها به همراه نمونه چوب به هرباریوم مربوطه، نسبت به تشخیص گونه چوبی و نیز دریافت کد مناسب آن، اقدام گردد.
در مواقعی که نمونه های مورد نظر توده جنگلی قرار گرفته باشند، حتی المقدور پایه ای را که کاملا سالم بنظر می رسد و فارغ از کجی و اعوجاج و آفات است
و روی زمین شیبدار قرار نگرفته است انتخاب و اقدام به نمونه برداری نمایید.
درصورتیکه نمونه مورد نظر بصورت پراکنده و اصولا کمیاب باشد نیز، با رعایت سالم بودن پایه حتی المقدور سعی شود که به درخت آسیب نرسد.
اگر تنه آن منشعب است، از یکی از تنه های اصلی و یا در صورتیکه یک تنه اصلی دارد از شاخه های قطور آن نمونه برداری گردد. در مواقع خاص نیز می توان نسبت به نمونه برداری با مته سال سنج و یا چکش و مغار اقدام نمود.
بهرحال ضروری است که در برگه ثبت مشاهدات این مطالب ذکر شود.
در هنگام قطع، پرکردن برگه اطلاعات مربوطه جهت استفاده های بعدی توصیه می گردد، خصوصا اینکه بسیاری از اطلاعات را محقق فقط در آن هنگام می توان بدان دسترسی داشته باشد.
رسم کروکی دقیق محل قطع بنحوی که در صورت نیاز، بعدا بتوان درخت نمونه برداری شده را یافت و نیز الصاق آن به برگه اطلاعات هنگام قطع ضروری است.
عکسبرداری و یا فیلم برداری از محل و نمونه مربوطه در صورت امکان، ارزش بسیاری خواهد داشت برای نشان دادن اندازه ابعاد توصیه می شود
هنگام عکسبرداری از شاخص های موجود و در دسترس مانند خط کش، مداد، سکه و یا حتی افراد استفاده گردد.
پس از انتخاب پایه مورد نظر، اطلاعات خواسته شده، توسط اندازه گیری ارتفاع و قطر و شکل ظاهری و اندازه گیریهای موردی دیگر ثبت و مشخصات منطقه ای و اقلیمی آن ذکر می گردد.
از اندام های گل و برگ، میوه و بذر، نمونه برداری و در پرس های موقت، لایلای کاغذ روزنامه بصورت صاف و مرتب گذارده می شود
و به همراه شماره و نام درخت، نام محلی آن، نام جمع آوری کننده، تاریخ جمع آوری و نسخه ای از برگ اطلاعات همراه آن و نیز قطعه ای از چوب درخت، بعدا جهت تشخیص و دریافت کد و نگهداری آن در هرباریوم به آنجا ارسال خواهد شد.
قبل از قطع درخت، نمونه ای حدودا 3 در 10 سانتی متر بکمک چکش و مغار از ارتفاع برابر سینه درخت بگونه ای جدا می شود که حاوی قسمتهایی از کامبیوم و چوب ثانویه باشد.
نگاهداری این نمونه در پاکت نایلونی سر بسته به محقق این امکان را می دهد تا هنگام آماده شدن درخت قطع شده
و حمل و ارسال آن به آزماشگاه، وی کار تحقیق خود را بر روی همین نمونه آغاز نموده و تا آن هنگام بسیاری از نکات مهم و کلیدی را دریابد.
لازم است که محل نمونه برداری با موادی از قبیل پارافین، رنگ و ...پوشیده شود تا از آلوده شدن درخت جلوگیری گردد. این روش برای نمونه برداری از درختانی که نباید قطع شوند نیز صدق می کند.
پس از رنگ زدن محل قطع جهت نشانه گذاری، نسبت به قطع درخت توسط اره موتوری یا دستی اقدام و سپس از تنه در محل ارتفاع برابر سینه یک گرده بینه حداقل یک متری استحصال می گردد.
روی گرده بینه مشخص شده و قبل از برش جهت شمال جغرافیایی و نیز سر و ته گرده بینه و شماره درخت علامت گذاری می گردد.
بهتر است از هر چه بیشتر دور ریختن قطعات چوب درخت که بنظر زائد می رسند احتراز نموده و پس از قطع اقدام به پاک نمودن محوطه نمائید تا مزاحم درختان سر پا نگردد.
مقاطع عرضی گرده بینه های یک متری حاصله بلافاصله با رنگ و یا پارافین مذاب جهت از دست ندادن رطوبت پوشانیده و گرده بینه ها را تا هنگام حمل به آزمایشگاه و در هنگام حمل حتی المقدور زیر پوشش نایلونی نگاهدارید.
در آزمایشگاه حفظ رطوبت کمک بزرگی به محقق جهت برسی های میکروسکوپی خواهد نمود.
البته این نمونه ها بعدا خشک خواهد شد.
آیا سوالی دارید؟ 
