روف گاردن و فلاورباکس ضرورت فضای سبز در بهبود کیفیت آموزش

حیاط مدرسه به عنوان بخشی از فضای فیزیکی نقش قابل توجهی در فرآیند یادگیری دارد.

بنابراین حیاط مدرسه به عنوان مکان استراحت باید قابلیت اجرای برنامه های پرورشی و تربیتی تفریحی را داشته باشد.

دانش آموزان باید حیاط مدرسه را دوست داشته و با حضور در آنجا تفریح و رفع خستگی نموده و انبساط روحی پیدا کنند.

بی شک مدارس فاقد محوطه یا دارای حیاط کوچک ضمن آسیب پذیری به سلامت جسمی کودگان و نوجوانان و انجام رسالت آموزشی و تربیتی را با مشکل جدی روبه رو می سازد.

ایجاد روف گاردن و فضای سبز و درختکاری در مدارس برای شادابی و نشاط کودکان و نوجوانان بسیار موثر بوده و زمینه بهره وری بهینه را فراهم می آورد.

کاشت درخت در درون و خارج مدرسه ضمن سازگاری با محیط می تواند برای دانش آموزان سایه گستر باشد.

نصب نیمکت یا صندلی بتونی و یا چوبی در کنار فضای سبز و درختکاری حیاط با رنگ های گرم و شاد امکان رفع خستگی و انبساط روحی برای کودکان و نوجوانان آنان را با نشاط به کلاس بر می گرداند.

مهمترین اثرات فضای سبز در فضاهای آموزشی، کارکردهای زیست محیطی آنهاست که این فضاها را به عنوان محیط زیست جامعه انسانی معنی دار کرده و مقابله با اثرات سوء گسترش صنعت و کاربری نادرست تکنولوژی از یک سو

و بالا بردن سطح زیبایی از سوی دیگر سبب افزایش کیفیت زیستی همگان می شوند.

با توجه به این که گسترش از یک سو ارتباط ارگانیک با تکنولوژی و از سوی دیگر با آلودگی دارد برای تداوم آن باید کلیه عوامل لازم به کار گرفته شوند.

مولفه های اثرات گسترش در شهرها، به طور گوناگونی نظام زیستی همگان به خصوص آموزش و پرورش را می توانند مختل کنند.

فضای سبز در محوطه های پرورشی یکی از عوامل موثر در کاهش این اثرات بوده و به ویژه در رابطه با گرد و غبار آلودگی های شیمیایی هوا نقش بسزایی دارد.

فضای سبز هر منطقه، ریه های تنفس آن مکانها به شمار می روند.

مهمترین اثرات فضای سبز تعدیل دما افزایش رطوبت نسبی، تلطیف هوا و جذب گرد و غبار است.

نظر دادن

Make sure you enter all the required information, indicated by an asterisk (*). HTML code is not allowed.