انواع فلاور باکس یا همان گلدان که امروزه با توجه به جنس و متریال دارای کاربردهای متعددی در فضاهای مختلف از جمله منازل مسکونی، فضاهای اداری، مجتمع های تجاری، کافی شاپ ها و رستوران ها، فرودگاه ها و … و حتی محوطه می باشند. در گذشته عمدتاً از فلاورباکس پلاستیکی و یا بتنی و سنگی استفاده می شد اما امروزه کاربرد فلاورباکس چوبی ، فلاور باکس چوب پلاست و فلاورباکس ترمووود در  فضاهای داخلی و خارجی گسترش فراوانی یافته است .

انواع فلاورباکس

فلاورباکس سفالی: سفال‌ها همیشه به عنوان گلدان کاربرد داشته‌اند. فلاورباکس‌های سفالی نیز به دلیل جنبه زیباشناختی متمایزی و همچنین طرح‌ها و رنگ‌های مختلفی که دارند در طراحی فضاهای سبز بسیار مورد استفاده قرار می‌گیرد. علی رغم مزایایی که دارند، این نوع از فلاورباکس‌ها در مقابل ضربه از استحکام پایینی برخوردار هستند و به همین دلیل بیشتر در فضاهای داخلی به کار برده می‌شوند.

فلاورباکس چوبی: چوب‌ها تنها به صورت روکش دار در ساخت فلاورباکس‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند چون در غیر این صورت با توجه به میزان جذب بالای رطوبت ماندگاری کمی خواهند داشت. جنبه زیباشناختی فلاورباکس‌های چوبی نیز ایده آل بوده ولی عمدتاً در فلاورباکس‌های آویزان و دیواری مورد استفاده قرار می‌گیرند. استفاده از چوب در ترکب با دیگر مصالح نیز در ساخت فلاورباکس‌ها بسیار رایج است.

فلاور باکس بتنی: شاید امکان سفارشی‌سازی در طرح‌های بسیار متنوع از مهم‌ترین مزیت‌های این نوع از فلاورباکس‌ها باشد. از طرفی نیز وزن بالا نقطه ضعفی برای آن‌ها به شمار می‌رود البته انواعی از آن‌ها که گران‌تر هستند نیز در بازار موجود هستند که وزن‌های به مراتب کمتری دارند. استفاده از این فلاورباکس‌ها به صورت زمینی، دیواری و آویزان امکان‌پذیر است.

فلاور باکس پلاستیکی: وزن پایین، ارزان قیمت بودن و طرح و رنگ‌های مختلف همگی باعث شده‌اند که استفاده از این فلاورباکس‌ها به شدت رواج پیدا کند. جنبه زیباشناختی این فلاورباکس‌ها چندان تعریفی ندارد اما به دلیل ارزان و سبک بودن در تراس‌ها و بالکن‌ها زیاد استفاده می‌شوند.

فلاورباکس فلزی: فلاورباکس‌های فلزی با پوشش‌های رنگی مخصوص برای مقاوم سازی آن‌ها در برابر رطوبت و زنگ‌زدگی بسیار مورد استفاده قرار می‌گیرند. این نوع از فلاورباکس‌ها بیشتر به صورت دیواری و آویزان به منظور به حداقل رساندن تماس با رطوبت کاربرد دارند.

فلاورباکس سنگی: سنگ‌های مختلفی همچون مرمر و تراورتن را می‌توان در ساخت فلاورباکس‌ها به کار برد. این فلاورباکس‌ها نفوذپذیری بسیار کمی دارند و به همین دلیل باید منافذی را به طور مصنوعی در آن ایجاد کرد. اگرچه وزن بالایی دارند اما جنبه زیباشناختی آن به این نقطه ضعف می‌چربد.

فلاوباکس شیشه‌ای: این نوع از فلاورباکس‌ها که جنبه زیباشناختی آن‌ها از دیگر جنبه‌های آن به مراتب پر رنگ‌تر است. به دلیل مقاومت پایینی که در برابر ضربه دارند این فلاورباکس‌ها به طور عمده در فضاهای داخلی ساختمان‌ها و در ترکیب با سایر مصالح مانند فلز و چوب مورد استفاده قرار می‌گیرند.

فلاورباکس ترکیبی: در ساخت این نوع از فلاورباکس‌ها به طور عمده از ترکیب دو یا چند نوع مصالح استفاده می‌شود. ترکیب چوب، فلز، سنگ و بتن با یکدیگر در ساخت فلاورباکس‌ها بسیار دیده می‌شود.

چوب سان پلاست

گیاهان منابع طبیعی با ارزشی هستند که انرژی خورشید را جذب کرده و در اختیار زنجیره های غذایی قرار می دهند، اکسیژن تولید می کنند و حتی با تصفیه آب و تبخیر آن از طریق تعریق، آن را وارد هوا می کنند.